كوفان كنعو : Ez poŞmanim

Ez poŞmanim

Xayinê te evîna min û xwe wêran kir

Ez poŞmanim go mi ji te  his kir

Te xwest dilê mi birîn kê

Te biryar da  da jiyanami wêran bê

Her dem evîna te di dilê mide  bû

Ti herdû çavê mibû

Cihê te di nava dil de bû

Ma li bîra te nayê gava mi di bakir wa yaramin

Di bê go ti li dostekî dî di gerê û mi ji bîr bike

Lê zaniba tin a kevê derya evîna kesekî din

Ma gunhê mi çiye go mi  ji te his kir

Ez poŞmanim

Mi nizanî bû ti dil kevirî

Bextê dinyayê nine mixabin ez li ser te digrîm

Te ez pîr kirim û pora mi sipî bû

Ji ber wa cave te her tiŞt li cem mi arzan di bû

Te her dû dil winda kirin te bîr anînê me ji bîr kirin

Te dilê mi heriŞan

Ti  gula buxçê mi bû

Ti buxçê evîna mi bû

Ez nehtorê te bûm evîna mi jib o te bi Şev û roj bû

Lê te ez avêtim nav agir

Mi hemû hêviyê xwe  û jiyana xwe biter girê dida

Bi  mih û sala

Mi  digo ti bîr anînê herş xweşî mi ti kiribû nava mijgûlê xwede

Lê mixabin te biryar da go ti hemû  hêviyê mi wêran bike

Te ez winda kirim mi germaya dev û lêvê te di xwest

Heyi biçûka mi ma ti nizanê go mi gelek rundik li ser te  baran din

Lê mixabin evîna min û te çû

Te ez xapan dim

Ez poŞmanim mi jite his kir

Bê bextê ez poşmanim