كوفان كنعو : Ez poŞmanim
Ez poŞmanim
Xayinê te evîna min û xwe wêran kir
Ez poŞmanim go mi ji te his kir
Te xwest dilê mi birîn kê
Te biryar da da jiyanami wêran bê
Her dem evîna te di dilê mide bû
Ti herdû çavê mibû
Cihê te di nava dil de bû
Ma li bîra te nayê gava mi di bakir wa yaramin
Di bê go ti li dostekî dî di gerê û mi ji bîr bike
Lê zaniba tin a kevê derya evîna kesekî din
Ma gunhê mi çiye go mi ji te his kir
Ez poŞmanim
Mi nizanî bû ti dil kevirî
Bextê dinyayê nine mixabin ez li ser te digrîm
Te ez pîr kirim û pora mi sipî bû
Ji ber wa cave te her tiŞt li cem mi arzan di bû
Te her dû dil winda kirin te bîr anînê me ji bîr kirin
Te dilê mi heriŞan
Ti gula buxçê mi bû
Ti buxçê evîna mi bû
Ez nehtorê te bûm evîna mi jib o te bi Şev û roj bû
Lê te ez avêtim nav agir
Mi hemû hêviyê xwe û jiyana xwe biter girê dida
Bi mih û sala
Mi digo ti bîr anînê herş xweşî mi ti kiribû nava mijgûlê xwede
Lê mixabin te biryar da go ti hemû hêviyê mi wêran bike
Te ez winda kirim mi germaya dev û lêvê te di xwest
Heyi biçûka mi ma ti nizanê go mi gelek rundik li ser te baran din
Lê mixabin evîna min û te çû
Te ez xapan dim
Ez poŞmanim mi jite his kir
Bê bextê ez poşmanim